Beijing, Beijing

Het tweede semester is inmiddels al weer een tijdje begonnen. Ik heb gelukkig heel leuke leraren en klasgenoten. In mijn klas zitten vrij veel Amerikanen en ook een Engelsman. Soms komen er Chinese studenten naar onze klas om mensen die Engels als moedertaal hebben te interviewen voor hun MA thesis. Laatst was een van die Chinese studenten erg in de war, ze had al een aantal Amerikanen ondervraagd, maar toen ze bij de Engelse student kwam geloofde ze niet dat hij als moedertaal Engels had. Ze had nog nooit van Engeland gehoord en wist ook niet welke taal ze daar spraken, en met zijn "gekke" accent  dacht  ze echt dat ze voor de gek gehouden werd.....

Gister ben ik naar de finale van een stand-up comedy wedstrijd geweest, wat erg leuk was. De finalisten waren allemaal buitenlanders, die woonden en werkten in Beijing. Veel van hun grappen gingen dus over hun ervaringen in China en waren vaak erg herkenbaar. 

Een paar dagen geleden hadden we een wedstrijd waar alle studenten van Chinees verplicht aan moesten deelnemen, de bedoeling was dat je met je klas in het Chinees een toneelstukje opvoerde of een liedje zong. Het was een heel leuke dag, want iedereen had erg zijn best gedaan en er zaten echt leuke optredens tussen. Wij hadden onze eigen versie van The Voice, we hebben uiteindelijk de derde plaats gehaald, wat ons , maar een oorkonde en een doos chocola opleverde. Onze leraar had een heel relaxte houding naar de wedstrijd toe, maar ik heb ook gehoord dat er een leraar is die zijn klas verplichtte om elke dag drie uur te oefenen en anders krijgen ze punten aftrek van hun eindcijfer, want een wedstrijd is een wedstrijd en die moet gewonnen worden.

Laats ben ik met twee Nederlandse vriendinnen naar de opening geweest van de tentoonstelling van Maartje Blans, een Nederlandse kunstenares. Het was in het 798 kunstdistrict en was erg leuk, maar ook een beetje bevreemdend, want opeens stonden we in een ruimte met bijna alleen maar Nederlanders. Heel gek. Op de terugweg hadden we een heel leuke taxi chauffeur die heel verbaasd was dat er zomaar drie hollandse 美女 (mooie vrouwen) in zijn taxi zaten, die ook nog eens Chinees spraken en aan Peking University studeerden! Hij kletste een eind weg over de radio met zijn vriend en voor we het wisten waren we zo ongeveer uitgehuwelijkt. Gelukkig bleek ik te oud te zijn om nog een goede huwelijkskandidaat te zijn! Maar het was een hele vrolijke taxi rit. Soms tref je in China opeens zulke leuke mensen. Zo hadden we op reis ook een keer een heel aardige buschauffeur die ons van het treinstation in Leshan naar de Grote Boeddha bracht. Toen we aan het eind van de middag weer terug wilden reed dezelfde buschauffeur weer langs en herkende ons (niet zo moeilijk, want ik geloof dat we de enige buitenlanders in de hele stad waren) en hoewel we nog niet lang bij de bushalte in de buurt waren stopte hij toch speciaal voor ons om ons weer terug te brengen naar het station. Zoiets gebeur in Nederland toch niet zo snel.

Een ander grappig verhaal is nog dat er de laatste tijd wat problemen waren met het storten van onze beurs. En toen we het geld eindelijk hadden ontvangen, bleek dat een aantal studenten veel te weinig geld hadden gekregen. Toen ze naar het kantoor gingen om hier naar te informeren zei de mevrouw daar: "O! We hadden inderdaad heel veel geld over en wisten niet zo goed wat we daar mee moesten doen"  ....... Hoe kan je nou heel veel geld over hebben en dan niet weten waar dat hoort? Hoe moeilijk kan het nou zijn om elke maand hetzelfde bedrag over te maken naar een groep studenten? Maar goed dat is ook wel weer iets dat typisch in China gebeurt, je kan er hier zeker niet op vertrouwen dat alles wel geregeld is en goed komt.

Goed, wat is er verder nog gebeurd? Ik ben nog naar Shanghai geweest om een vriendin op te zoeken die daar stage liep. Dat was erg leuk. Oorspronkelijk wilde ik graag in Beijing studeren omdat dat nog een echt Chinese stad is, maar na 6 maanden Beijing, was het internationale Shanghai wel even heel fijn.  Verder gaat het leven hier in Beijing zijn gangetje. De tijd vliegt voorbij en over iets meer dan twee maanden ben ik alweer in Nederland, heel gek, maar ik kijk er ook wel naar uit om weer bitterballen en een boterham met kaas te kunnen eten (-: